کتابخانه عمومی امام حسین (ع)

بایگانی
آخرین نظرات
  • ۲ خرداد ۹۶، ۱۲:۵۷ - پوریا قلعه
    ^ـ^
پیوندهای روزانه
۲۸
تیر


امام جعفر صادق (ع):  اساس و پایه عقل، بعد از ایمان به خدای متعال، مهرورزی و محبّت داشتن نسبت به مردم است. سخت ترین چیزی که خداوند آن را بر بندگانش واجب فرموده است، انصاف داشتن میان خود و مردم است.


حضرت امام جعفر صادق(ع) پیشوای ششم مسلمانان، در این روز(25 شوال) به دست خلیفه ی عباسی، منصور دوانیقی مسموم و در مدینه به شهادت رسید. امام صادق(ع) به شیخ الائمه نیز معروف است زیرا عمر ایشان از تمامی ائمه اطهار(ع) طولانی تر است. حضرت را در قبرستان بقیع در کنار پدر، جدّ و امام حسن مجتبی(ع) دفن کردند.

آن امام به هنگام شهادت شصت و پنج سال داشته و مدت سی و چهار سال از امامت حضرتش می گذشت.

در میان امامان معصوم(ع)، برای هیچ کدام همانند امام صادق(ع) فرصت و شرایط مساعدی پیش نیامد تا بتوانند در سطح وسیع به انقلاب فرهنگی بپردازند و با تشریح فرهنگ غنی و پُرمایه ی اسلام، بر گسترش این دین آسمانی بیفزایند. ولی برای امام صادق(ع) این فرصت، در گیر و دار کشمکش ها و رودرویى بنی امیه و بنی عباس و جنگ قدرت به دست آمد. آن بزرگمرد علم و عمل از این فرصت استفاده ی کامل کرد و اسلام و فقهِ آن را از دیدگاه ائمه ی اهل بیت(ع) معرفی نمود و با تربیت شاگردان بسیار و برجسته، حیات تازه ای به اسلام و مسلمین بخشید و فرهنگ ناب تشیّع را که از متن اسلام محمدی و علوی نشأت گرفته بود به جهانیان عرصه کرد. امام صادق(ع) به عنوان رییس مذهب جعفری حوزه ی علمیه ی اسلامی در سطح عمیق و وسیع تشکیل داده و علوم اسلامی را تدریس می نمود. در این حوزه، چهار هزار نفر به فراگیری علوم آل محمد(ص) می پرداخته و حضرت در این زمان، اسلام اصیل را از زیر حجاب تیره و تار اسلام بنی امیه و بنی عباس آشکار ساخت.

امام صادق علیه السلام :ضَمِنتُ لِمَنِ اقتَصَدَ أن لایَفتَقِرَ

من ضمانت می کنم که هر که میانه روی پیشه کند ، فقیر نشود.




  • کتابخانه امام حسین (ع)
۱۸
تیر


کودکی روز بیست و هفتم اسفند سال 1300 در روستای خرمشاه حومه شهر یزد به دنیا می‌آید. نام او را مهدی می‌گذارند. پدر مهدی کشاورز است و او همراه پدر به کشت و کار می‌پردازد. از این رو نمی‌تواند به مدرسه برود.  مهدی در پنج سالگی، قرآن مجید را نزد مادربزرگ خود ـ بی‌بی ـ و خواندن و نوشتن را نزد پدر خود و در خانه یاد می‌گیرد. کودکی و نوجوانی او در آن روستا سپری می‌شود. مهدی تا هجده سالگی، فقط به خواندن کتاب‌هایی مانند قرآن مجید، مفاتیح‌الجنان، مثنوی مولوی، کلیات سعدی شیرازی و دیوان حافظ و چند کتاب دیگر که در خانه پدری، همه آنها را مطالعه می‌کنند، مشغول است.
 
پدر مهدی از رفتن او به مدرسه و گرفتن کار دولتی و پوشیدن کت و شلوار راضی نیست. از این رو، مهدی مجبور می‌شود به کارهایی مانند بنایی و جوراب‌بافی بپردازد و به این ترتیب، در همان سال‌های نوجوانی برای کار و شاگردی کردن به شهر می‌آید و به فراگیری زبان عربی نزد یک عالم روحانی می‌پردازد؛ اما پس از چندی خسته می‌شود و آن را رها می‌کند. مهدی در این زمان، کتاب «نصاب‌الصبیان» را از بر می‌کند و به مطالعه کتاب‌های دیگر عربی و فارسی مشغول می‌شود و به این ترتیب، بر سواد و معلومات آن روز خود می‌افزاید.
مهدی در این زمان، هجده سال بیشتر ندارد و به بهشت موعود خود یعنی کتابفروشی می‌رسد و به عنوان شاگرد، آنجا کار می‌کند. کتابفروشی برای مهدی، کتابخانه هم هست و با خواندن کتاب‌ها، افزون بر این که بر سواد و معلومات عمومی خود می‌افزاید، عقب‌ماندگی و ندانستنی‌های خود را جبران می‌کند و از این طریق، با گروهی از شاعران، معلمان و دانش‌آموزان دبیرستانی، آشنا می‌شود و از همزبانی و همدلی با آنها لذت می‌برد و کم‌کم به شعر و مطلب نوشتن علاقه‌مند می‌شود. اولین شعر او در مجله اطلاعات هفتگی در سال 1320 چاپ می‌شود. مهدی از چاپ شدن شعرش بسیار خوشحال می‌شود و عشق به کتاب و خواندن و نوشتن، در او فراگیر می‌شود.
 
مهدی پس از سه سال کار در کتابفروشی، سال 1322 به تهران می‌آید و به سفارش همشهری خود، حسین مکی در چاپخانه محمدعلی علمی کار می‌کند و به این ترتیب با کتابفروشی‌های خاور، انتشارات ابن‌سینا، امیرکبیر و بنگاه ترجمه و نشر کتاب آشنا می‌شود و با آنها همکاری می‌کند. هزینه‌های زندگی افزایش یافته و گذران و معیشت برای مهدی دشوار شده است. از این رو، افزون بر کتابفروشی برای مدتی عکاسی می‌کند. مهدی در این زمان، شاعری بذله‌گو و فکاهه‌نویس شده است و شعرهایی با نام‌های «الف، مفرد» و «تماشاچی» در روزنامه‌های اطلاعات و آشفته به چاپ می‌رساند. مهدی، حالا دیگر در مقام یک نویسنده و شاعر، میان اهل ادب و فرهنگ شناخته شده است. او همزمان با همکاری با انتشارات علمی، سال 1325، مجموعه «راهنمای کتاب» را منتشر می‌کند و در آنها به نقد و بررسی کتاب و مجله‌های آن زمان می‌پردازد و شعرهایی هم درباره فایده کتاب به چاپ می‌رساند.
 
مهدی حالا دیگر به عنوان مهدی آذریزدی، نویسنده چیره‌دست «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» معروف شده است. او در این زمان، هم کار می‌کند، هم می‌نویسد و هم شب‌ها نمونه‌های کتاب «انوار سهیلی» را برای موسسه امیرکبیر غلط‌گیری می‌کند و از داستان‌های خوشمزه و حکمت‌آموز در آن لذت می‌برد و فکر می‌کند اگر قدری آنها را ساده‌تر کند، می‌تواند برای کودکان هم قابل درک و استفاده شود. از این رو به فکر نوشتن به زبان ساده برای کودکان می‌افتد و از این طریق می‌کوشد کودکان زمانه خود را در محرومیتی که خود در دوران کودکی داشته شریک نکند. از این رو، جلد اول قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب را سال 1326 به چاپ می‌رساند. کتاب‌هایی که مهدی آذریزدی در این زمان، موافق سن و سال کودکان نوشته، نام او را میان اهالی قلم پررنگ‌تر و مشخص‌تر کرده است. همه او را به عنوان یک نویسنده برگزیده می‌شناسند. آذریزدی سال 1342، برنده جایزه یونسکو می‌شود و سال 1345 جایزه سلطنتی کتاب سال را از آن خود می‌کند و نوشته‌های او از سوی شورای کتاب کودک به عنوان کتاب برگزیده سال پذیرفته می‌شود.
 
مهدی آذریزدی با آن که هیچ گاه کار دولتی نداشته و ازدواج هم نکرده، همچنان به نوشتن قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب اشتغال دارد. هرچند او در این زمان، آسایش و آرامش لازم برای زیستن و نوشتن ندارد؛ اما هرگز پشیمان نیست و همین که با کتاب سر و کار دارد، راضی و خشنود است و می‌کوشد این سرزندگی و رضایت را در نوشته‌هایش بازتاب دهد و خواننده‌های نوجوان خود را امیدوار و آگاه و عاشق نوشتن و کتاب خواندن کند و رسالت و تعهد و وظیفه فرهنگی و ادبی خود را به نحو شایسته به انجام برساند. از این روست که پس از درگذشت او، یاد او همواره زنده و چهره او به عنوان یک نویسنده مردمی و انسان دانایی که «از هر چه رنگ تعلق پذیرد، آزاد است»، در آیینه خاطره‌ها، برجسته و ماندگار می‌شود.
 
مهدی آذریزدی را باید یکی از نویسنده‌های پیشگام در بازنویسی قصه‌های کهن فارسی برای کودکان و نوجوانان به شمار آورد. کتاب‌هایی که آذریزدی در این زمینه تالیف کرده، مانند قصه‌های برگزیده از مثنوی مولوی، مرزبان‌نامه، سیاست‌نامه، گلستان و بوستان سعدی، جامع‌الحکایات و مقالات شمس و دیگر متون کهن فارسی، همه با مقدمه‌ای با عنوان«چند کلمه با بچه‌ها»، با نثری شیوا، زبانی ساده و سالم و قابل فهم برای کودکان نوشته شده و آذریزدی در آنها، به معرفی ویژگی‌های شیوه نگارش آنها و قرنی که نوشته شده‌اند، پرداخته و به تناسب مطالب و حکایت‌ها، افسانه‌ها و داستان‌های تاریخی، با انشایی ساده‌تر و بدون لغت‌های مشکل عربی برای خواننده نوجوان بازگو می‌کند. مهدی آذریزدی کوشیده است تا کودکان جامعه ایرانی را با شعر و ادب کهن زبان فارسی و فرهنگ پویا و غنی قوم ایرانی آشنا کند و بن‌مایه‌های آثار ادبی کهن ما را برای آنها بنمایاند و مطالبی را برگزیند که خالی از واقعیت نباشد و باعث بیماری ذهن و ذوق خواننده‌ها نشود و روح و اندیشه آنها را اسیر دیو، جن، پری، جادو و طلسم نکند.
 
زندگی‌نامه مهدی آذریزدی، بهترین ابزار شناخت این نویسنده چیره‌دست کودکان و نوجوانان است. راز موفقیت این نویسنده را در خلق و خوی خاص او و رفتار و کردار انسانی او باید دید. هیچ گفتاری از مهدی آذریزدی نیست که پندی، نکته آموزنده‌ای یا حکمتی معرفت‌انگیز در آن وجود نداشته باشد. رسیدن به این گونه نوشتن و دانایی، کار خودآموختگانی است که دلبستگی‌های روزمره، خرافه‌ها و باورهای نادرست زمانه، در دل و روح آنها، اثری نداشته و هر رنج و مرارتی را هم که در زندگی برای آنها پیش آمده، با شوخ‌طبعی و مناعت طبع، تحمل کرده و کوشیده‌اند با جانی شیفته و دلی شیدا و بزرگ، به اندازه تمام جهان، به جامعه بشریت خدمت و زندگی خود را در دانا کردن کودکان و توانا کردن آنها و اندیشه‌هایشان صرف کنند. مهدی آذریزدی، یکی از این دانایان توانا بود.


  • کتابخانه امام حسین (ع)
۱۸
تیر




  • کتابخانه امام حسین (ع)
۰۷
تیر


کتاب‌های طرح کتاب‌خوان تیرماه ۱۳۹۶ از سوی نهاد کتابخانه های عمومی کشور معرفی شد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نهاد نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، کتاب‌های «بهشتی از زبان بهشتی» نوشته فرامرز شعاع حسینی، «دخیل عشق» نوشته مریم بصیری، «حرفه‌ای (خاطرات مرحوم جواد شریفی راد)» نوشته محمد قاضی، «پرندگان آهنین» نوشته عباس خاراباف و کتاب «قیچی که به دنبال کار می‌گشت» نوشته منیره هاشمی برای طرح کتاب‌خوان ویژه تیرماه ۱۳۹۶ از سوی نهاد کتابخانه های عمومی کشور معرفی شد.
  • کتابخانه امام حسین (ع)
۰۷
تیر


و اینک دل خوش دار که عید آمده است ...
گوارای وجودت ای روزه دار که جایزه از دستان خدا می گیری و بشارت باد که پیامبر (ص) فرمود:
« و چون شب عید فطر ـ که شب جوائز نام دارد ـ فرا رسد،خداوند پاداش عمل کنندگان را بدون حساب و شمارش ببخشد و چون صبح روز عید فرارسد خداوند فرشتگان را بفرستد پس در زمین فرود آیند و سر گذرها بایستند و گویند: ای امت محمد ! به سوی پروردگار کریم ( برای نماز عید) بیرون شوید که او پاداش فراوان دهد و گناهان بزرگ را بیامرزد»

یک ماه صدا کرد که زیبا باشیم
در هر سحر و شبی چو مولا باشیم
ماه رمضان ماه مهارت ورزی ست
باشد که همیشه مثل حالا باشیم

  • کتابخانه امام حسین (ع)
۲۵
خرداد
  • کتابخانه امام حسین (ع)
۲۵
خرداد


فزت و ربّ الکعبه
هنگامی که ضربت سهمگین ابن ملجم مرادی بر وفق مبارک امیرالمؤمنین(ع) فرود آمد، در این هنگام امام علی(ع) فرمود: «فزت و ربّ الکعبه»
 معنای جمله «فزت و رب الکعبه» این است که به خدای کعبه نجات یافتم و به آرزوی خود و خیر و خوبی رسیدم. البته این امر سعادتمندی و رستگاری است، چرا که نهایت آرزوی آدمی بر آن است که خود را از درد و رنج‌های دنیا رهایی دهد و به خیر و خوبی دائمی برسد.
 
از نظر انسان‌هایی مانند علی(ع) مرگ و شهادت از قفس و زندان این عالم رهایی یافتن و به نهایت آرزوی خود رسیدن است. خصوصاً وقتی که در عالی‌ترین مراتب انسانیت قرار دارند و به مراتب عالی لقاء و رؤیت پروردگار خود رسیده‌اند که حتی مرگ خود را شهادت و کشته شدن در راه امید و آرزوی خود قرار می‌دهند و بالاترین لقاء و رویت الهی برای آن‌ها حاصل می‌شود.
 
استاد شهید مطهری در این رابطه می‌فرماید: این است که می‌بینیم، علی(ع) آن گاه که می‌بیند مرگش به صورت شهادت نصیبش شده از خوشحالی در پوست نمی‌گنجد، ‌لذا در لحظات آخرین حیاتش می‌فرماید: به خدا سوگند هیچ امر مکروه و خلاف انتظاری برای من رخ نداده است، همان رخ داد که می‌خواستم و به آرزوی خود که شهادت است رسیدم، مثل من مثل کسی است که شب تاریک در جستجوی آب در صحرایی می‌گردم، ناگاه چاه آبی یا سرچشمه‌ای پیدا می‌کند، مثل من مثل جوینده‌ای است که به مطلوب خود نائل گشته است.

 

  • کتابخانه امام حسین (ع)
۲۵
خرداد


شب قدر
شبی که نزول قرآن عظیم را تاب آورده است.
در چنین شبی قلم تقدیر خداوند چشم به اعمال بندگان دوخته است.
آنها که آمرزش میطلبند ، آنها حج خانه خدا دلشان را برده است، آنها که امن و ایمان و تندرستی و روزی فراوان طلب می کنند ، قدر این شب را بهتر می دانند.
در این شب ملائکه آسمان مقدرات خلق را به زمین می آورند.
تنزل الملائکه و الروح فیها باذن ربهم من کل امر( سوره قدر آیه 4)
و مقصد کاروان ملائکه قلب مقدس امام (ع) است.
مقصدی بهتر از آن نمی شناسند .
امشب برای دلدادگانی که آرزوی ظهور امام حاضر را به دل دارند غنیمت است تا همتی کنند و چون ملائکه خودشان را به محضر امام برسانند.
ادب کنند تا راه یابند .
امشب آدابی دارد؛ ادبش نماز است، شب زنده داری و عبادت است ، یاد خداست و ....
ادب دیگر امشب اشک است .
اشکی که قرنهاست از فرق شکافته امامی مظلوم می جوشد و از چشمان حسرت زده دلباختگان جاری می شود.
حکمتی در کار است که شب های قدر با یاد علی (ع) هم داستان شده است . شاید نشانه ای باشد برای مردمانی که راه به حقیقت شب قدر می جویند .
و خدا داناتر است.....


  • کتابخانه امام حسین (ع)
۲۰
خرداد
  • کتابخانه امام حسین (ع)
۲۰
خرداد






  • کتابخانه امام حسین (ع)